วันจบ ม.6 อัสสัมชัญสมุทรปราการ #3122 มีอะไรบ้าง

ในที่สุดการเดินทางความยาวกว่า 12 ปีที่โรงเรียนอัสสัมชัญสมุทรปราการของรุ่น #3122 ก็ได้จบลงไปแล้วเมื่อวันที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559 โพสท์นี้จะเป็นการบันทึกไว้ว่ามีอะไรเกิดขึ้นบ้างในวันนี้ (และก่อนหน้านี้)

ช่วงเช้า

ตอนเช้าเราจะมากี่โมงก็ได้ แต่แน่นอนว่ามาเร็วก็จะมีเวลาถ่ายรูปเยอะหน่อย เพราะคุณครูบางท่านก็จะไม่ว่างตอนบ่ายหรือหาตัวยากหน่อย ตอนเช้านี่แหละเป็นเวลาดีในการถ่ายรูปกับคุณครู (แต่ครูบางท่านก็ยังไม่ใส่ชุดครุย)

สำหรับทีมทำวีทีอาร์ ช่วงเช้าเราก็มีโอกาสแก้งานครั้งสุดท้าย จะได้ใช้เวลาหลังจากนี้ในการถ่ายรูปและใช้เวลาส่วนตัว

13.00 น.

เวลาบ่ายโมงตรงเป็นเวลาที่ทุกคนจะต้องมารวมกันที่ Sport Center เพื่อขึ้นอัฒจันทร์ไปถ่ายรูปของแต่ละห้อง (ถ่ายกันเอง) โดยเราจะเรียกคุณครูเข้ามานั่ง (+ ยืน) ด้วย แบบว่าแย่งคุณครูมาถ่ายรูปกัน 55555 ส่วนบราเดอร์ก็จะมีเข้าไปถ่ายในรูปเป็นห้องๆ ด้วยเช่นกัน

พอการถ่ายรูปเสร็จสิ้น ก็ใกล้จะถึงเวลาที่ทุกคนรอคอย เราเข้าแถวรวมกันเป็นห้องๆ และตามลำดับที่จัดไว้ในการนั่งบนหอประชุม เพื่อเดินไปตามเส้นทางจาก Sport Center > ใต้อาคารอัสสัมชัญ > ถนนสายกลาง > Centre Court ฝั่งอาคารเซนคาเบรียล แล้วมุ่งตรงไปสู่อาคารหลุยส์มารี

ในครั้งนี้ รุ่นเราได้เริ่มเดินเวลาประมาณ 13.45 น. ระหว่างที่เราเดินผ่าน ก็จะมีน้องๆ ที่อยู่บนอาคารเรียนโดยรอบ มองลงมาด้านล่างและโบกมือเพื่อแสดงความยินดี น้อง ม.ปลายที่อยู่ด้านล่างก็มีการบูม และมีการตั้งแถวเป็นทางเดินเพื่อส่งรุ่นพี่ ม.6 จนสุดอาคารหลุยส์ชาแนล

ณ ตอนนั้นเป็นช่วงเวลาที่แบบอธิบายไม่ถูก ประมาณว่ามันยิ่งใหญ่มากแล้วก็มีน้องๆ ทุกคนมาส่ง มาโบกมือ ส่งเสียง บ๊ายบาย มองดูลงมาจากตึก เป็นภาพที่เราถ่ายไม่ได้แต่ต้องจดจำไว้เอง ทุกๆ ปีเราจะเป็นคนที่ยืนอยู่บนตึกโบกมือและดูรุ่นพี่ ปีที่แล้วเราก็ตั้งแถวด้านล่าง แต่ในปีนี้มันคือเราเองที่ได้รับการแสดงความยินดีจากรุ่นน้อง เป็นอะไรที่รู้สึกดีมากกกกกกก บรรยายไม่ถูก

พอเดินไปถึงอาคารหลุยส์มารี ก็จะมีคุณครูรอส่งเป็นทางอยู่ด้านล่างเช่นกัน ก่อนที่จะเดินขึ้นไปบนหอประชุมภายหลัง

บนหอประชุม

เมื่อขบวนเดินขึ้นมาถึงทางเข้าหอประชุมรัชตสมโภชบนชั้นสูงสุดของอาคารหลุยส์มารี (โรงอาหาร) ประมาณบ่ายสองกว่าๆ ก็จะมีกองร้อยพิเศษที่คอยโบกธงขาวแดง 22 ผืนอยู่หน้าประตูทางเข้า พวกเราก็เดินผ่านเข้าไปเพื่อนั่งตามแถวที่จัดไว้ ในตอนนั้นผู้ปกครองก็นั่งกันพร้อมหมดแล้ว และมีการเปิดคลิปสั้นๆ (ที่เป็นกิจกรรมที่พวกเราแต่ละห้องทำไว้ตอนไปค่ายปัจฉิมนิเทศ) ไปก่อนแล้ว

พวกเราก็รอคณะครู ผู้บริหารฝ่ายต่างๆ และบราเดอร์ (มีสามท่านในวันนั้น) เดินขึ้นมานั่งแถวหน้าสุด ระหว่างนี้ก็เป็นช่วงพิธีการไป

ต่อมาก็ได้เวลาเบิกตัวผู้อ่านรายนาม นักเรียนแถวแรกยืนขึ้นและตั้งแถวเดินไปรับวุฒิบัตรจนครบ ช่วงเวลานั้นคือแบบ จบแล้วนะ แต่ยังไม่จบจริงๆ ต้องรอหมดวันนี้ก่อน

สิ่งที่ได้มาก็จะมีวุฒิบัตรการจบแล้วก็ใบ Appraisal ที่อยู่มาครบ 12 ปี (ใบนี้ไม่ได้ได้ทุกคน)

พอมอบวุฒิบัตรกับให้โอวาท ฯลฯ เสร็จ ก็ร้องเพลงสดุดีอัสสัมชัญ เพลงสรรเสริญพระบารมี และก็อีกเพลงหนึ่ง (จำไม่ได้ว่าเพลงอะไร หรือว่ามีแค่สองเพลง?? ใครรู้บอกหน่อย)

ถ่ายรูปรวม

หลังจากที่พิธีบนหอประชุมเสร็จสิ้น เราก็เดินลงไปตั้งแถวตามระดับความสูงเพื่อถ่ายรูปรวมที่สนามฟุตบอล ตอนเดินออกจากหอประชุมนี่วงโยธวาธิตก็บรรเลงเพลงแบบอลังการมาก อย่างกับไปรบมาแล้วได้อภิมหาชัยชนะ

พอถ่ายเสร็จก็มีการแจกกระดาษเพื่อเขียนชื่อ ในกระดาษก็มีเลขตำแหน่งและแถว จะได้เรียงชื่อกันได้ถูกตามตำแหน่งที่ยืนถ่ายรูป

งานเลี้ยง

ตอนเย็นประมาณ 5 โมงกว่าๆ ก็จะเริ่มเข้างานเลี้ยงกัน เป็นงานเลี้ยง “สู่ครอบครัว จากรั้ว ACSP” ก็ตามชื่อเลย ส่งนักเรียนคืนจากโรงเรียนให้ผู้ปกครอง ก็มีการกินเลี้ยงกันไป มีการแสดงบนเวทีอะไรงี้, มีการขอบคุณคุณครูโดยตัวแทน, มีมอบรางวัล Thank You Party สำหรับนักเรียนที่ช่วยกิจกรรมโรงเรียน, รางวัล (จริงๆ ก็ถ่ายรูป) แฟนพันธุ์แท้สำหรับนักเรียนที่อยู่มาตั้งแต่ ป.1 จนครบ 12 ปี

ช่วงท้ายๆ ก็มีวีทีอาร์วันจบ

จากนั้นก็มีการปิดงานด้วยการบูม 22 รอบ ร้องเพลงสดุดีอัสสัมชัญ และเพลงสรรเสริญพระบารมี

ก่อนวันนี้มีอะไรบ้าง

ขอเล่าแบบสรุปๆ เลยละกัน ในเดือนมกราคมเราก็เริ่มเคลียร์งานกันแล้ว ช่วงปลายเดือนคนที่เรียน รด. ก็ไปเขาชนไก่ ในสัปดาห์นั้นจึงว่างกันไป มีการเคลียร์งานเพราะไม่มีเรียน พับสลากสอยดาว (เป็นตำนานไปละเรื่องนี้) สัปดาห์ถัดมาก็เรียนอีก สัปดาห์ถัดไปก็สอบ แล้วก็มีงานราตรีสัมพันธ์ครั้งที่ 24 (11–13 ก.พ.) สัปดาห์นี้เราก็มีซ้อมรับวุฒิบัตรกัน และเรา ม.6 ก็ต้องไปช่วยซุ้มสอยดาวด้วย

ต่อมาวันที่ 14–16 เราก็ไปค่ายปัจฉิมกัน (งานน้ำตานอง), วันที่ 17 ก็มีงานน้องส่งพี่ตอนเช้า และงานขอขมาพ่อแม่ตอนบ่าย ต่อมาวันที่ 18 ก็มีงานรับรางวัล Smart Student และซ้อมใหญ่ ตอนเย็นก็แจกชุดครุยกับหมีลูกเทพ

จบละนะ

สุดท้าย เราก็จบกันไปจริงๆ แล้วนะ เวลา 12 ปีที่นี่ บางช่วงก็เรียกว่านาน แต่พอเรามาถึงวันนี้จริงๆ มันก็รู้สึกว่าเป็นอะไรที่เร็วมากเลย น้องๆ ที่ยังไม่จบก็ขอให้ใช้เวลาที่โรงเรียนนี้ให้คุ้มค่านะ สร้างวีรกรรมบ้างอะไรงี้ จะได้มีอะไรให้นึกถึงเยอะๆ 555555