Pre-Programming
ก่อนจะเปิดเทอมกัน เราก็มีคอร์สปรับพื้นฐานเพื่อเตรียมตัวลงสนามจริง โดยคอร์ส PrePro ของรุ่น IT14 เนี่ย ในรอบออนไลน์ก็ได้เรียนการเขียนโปรแกรมอย่างง่ายในรูปแบบโฟลวชาร์ตกันด้วยโปรแกรม Raptor แล้วส่งขึ้นไปตรวจบนระบบของคณะ ส่วนรอบออนไซต์ (เรียนที่คณะ) เราก็ได้เขียนโปรแกรมกันจริงๆ แล้วด้วยภาษา Python ซึ่งก็เหมือนกันครับ ส่งงานขึ้นไปตรวจบนระบบของคณะที่ชื่อว่า e-Judge
แต่ว่าก่อนเราจะได้เรียน PrePro เนี่ย เราต้องเจอ “แบบสอบถาม” แปลกๆ กันก่อน ซึ่งก็มีให้เราทำเควสท์ เช่น ถ่ายคลิปนับเลขเป็นภาษาอื่นที่ไม่ใช่ไทยและอังกฤษ, เล่นเกม The Cube (ที่เป็นภาษารัสเซียแล้วเราต้องหาทางเล่นมันให้ได้), อธิบายการคำนวณหาประชากรตัวเงินตัวทองในสถาบัน และอีกอื่นๆ อีกมากมายที่ทำเอาแต่ละคนหัวไหม้ไปตามๆ กัน (ซึ่งตอนนี้น้องๆ IT15 ก็ได้ผ่านแบบสอบถามของปีนี้กันไปแล้ว 555555)
บล๊อกช่วง PrePro:
เรื่องเรียน
เทอมแรก
การเรียนเทอมแรกก็สบายบ้าง ยากบ้าง วิชาโปรแกรมมิ่งของเทอมนี้คือ PSIT (Problem-Solving in Information Technology) ก็คือการแก้โจทย์ด้วยภาษา Python และวิชานี้ก็มีโปรเจ็กต์คือการนำ open data มา visualize เป็นกราฟหรือนำเสนออย่างไรก็ได้ ในกลุ่มผมก็ทำเรื่องพฤติกรรมการใช้งานอินเทอร์เน็ตของคนไทยครับ ดูได้ที่ https://sites.google.com/it.kmitl.ac.th/iub/
อีกวิชาหนึ่งที่มีโปรเจ็กต์ก็คือวิชา ITF (Information Technology Fundamentals) วิชานี้เป็นวิชาเกี่ยวกับพื้นฐานต่างๆ ทางด้านไอที ซึ่งก็เรียกว่าเป็นเรื่องที่ง่ายอยู่ แต่ในคาบแล็บเราเรียนเกี่ยวกับการสร้างเว็บด้วย PHP และการติดต่อกับฐานข้อมูล โปรเจ็กต์จึงเป็นการสร้างเว็บที่มีการติดต่อกับฐานข้อมูล ซึ่งที่เราเลือกทำกันก็เป็นเว็บแชร์ผลงานศิลปะ ชื่อว่า DrawSquare ใครสนใจสามารถอ่านรายละเอียดได้ในบล๊อกด้านล่างเลย (ถือเป็นการเขียน PHP แบบจริงจังครั้งแรก เปิดมาก็ตีกับ Laravel เลย)
สำหรับการรีวิวแต่ละวิชาในเทอม 1 สามารถอ่านในบล๊อกด้านล่างได้เลย
และแล้วช่วงเวลาแห่งการรอคอยก็มาถึง มันคือวันเกรดออกนั่นเอง รวบยอดแล้วได้ 2.41 (ร้องห้ายยย T-T) รู้สึกว่าพังมาก ถือเป็นเกรดเฉลี่ยที่น้อยที่สุดตั้งแต่เรียนมาเลย เพราะตอนอยู่ที่โรงเรียน น้อยสุดก็คือ ม.ต้น (น่าจะ ม.3) มีเทอมนึงได้ 3.1 แต่ช่างมัน ผ่านไปแล้ว เทอมต่อมาเลยตั้งใจมากกว่าเดิม
มาต่อกันที่เทอมสองดีกว่า
เทอมสอง
วิชาโปรแกรมมิ่งของเทอมนี้คือวิชา ComPro (Computer Programming) ซึ่งเราเรียนภาษา C กัน… ด้วยความที่เป็นเด็กสายศิลป์และที่โรงเรียนไม่ได้สอน C ให้สายศิลป์ ตอนแรกก็เลยตื่นเต้นมากเพราะไม่เคยเขียนภาษา C มาก่อน และก็คิดว่า “มันจะยากขนาดไหนกัน” พอเรียนจริงก็รู้คำตอบว่า “มันไม่ได้ยาก มันเรื่องมาก” แต่ก็ดีเพราะมันทำให้เราเข้าใจการทำงานของฮาร์ดแวร์และระบบปฏิบัติการมากขึ้น ซึ่งก็เป็นเนื้อหาที่สอนควบคู่ไปกับวิชา ComOr (Computer Systems Organization and Operating System) ที่เรียนเกี่ยวกับฮาร์ดแวร์และระบบปฏิบัติการโดยตรง พอนำความรู้มาประยุกต์มาเขียน C ด้วยแล้ว ก็ทำให้เข้าใจมันมากขึ้นว่าทำไมต้องทำอย่างนั้นอย่างนี้ ทำไมทำแล้วได้ผลลัพท์แบบนี้
ภาษา C ไม่ได้ยาก มันแค่เรื่องมาก
การคิดลอจิกไม่ยากเท่าการเขียนโค้ด เพราะมันเป็นภาษา C และภาษา C มันเรื่องมาก วิชานี้ก็เลยเป็นวิชาปราบเซียนอีกวิชาหนึ่ง
สำหรับโปรเจ็กต์ของวิชา ComPro นี้ เราเลือกทำเป็นเว็บแชทชื่อว่า Rainy.Chat รองรับการใช้งานทั้งเดสก์ท็อป แท็บเล็ต และมือถือ ในเว็บเดียว ทุกอย่างผ่านไปได้ด้วยดี (และมีบั๊ก) ทั้งนี้ก็ต้องขอขอบคุณกวินวิน (จริงๆ ก็กวินเฉยๆ นั่นแหละ) ที่แบกโค้ด C หนักมากมา ณ ที่นี้
Rainy.Chat – A text-messaging service that focuses on anonymity.
ต่อไปเป็นวิชา MFIT (Mathematics for Information Technology) หรือก็คือคณิตศาสตร์นั่นเอง ในเทอมนี้เราก็เรียนแคลคูลัสกัน แต่ด้วยความที่เป็นคนไม่เก่งคณิตเลย หรือจะเรียกว่าไม่ค่อยจะรู้เรื่องเกี่ยวกับคณิตเลย จึงถือเป็นวิชายากอีกวิชาหนึ่ง ช่วงแรกๆ ก็พอเข้าใจอยู่นะ แต่แล้วก็หลุด 555555
ก่อนสอบ 5 วันเลยคิดว่าไม่ได้ละ ต้องทำอะไรสักอย่างเพื่อดึงคะแนนขึ้นมาให้ได้ เลยตัดสินใจติวเข้าไปให้เต็มที่ ตั้งแต่การย้ายแก้สมการ การบวกลบคูณหารเศษส่วน และพื้นฐานอีกมากมายที่ไม่เข้าใจมาตั้งแต่ ป.4 ซึ่งสุดท้ายก็มาถึงเรื่องแคลคูลัส ก็พอเข้าใจได้บ้าง และก็ขอขอบคุณเพื่อนๆ ที่ช่วยติวกันก่อนสอบด้วยนะครับ 🙂 เลยทำให้ทำข้อสอบได้บ้าง (ถึงจะไม่รู้ว่าถูกรึเปล่า)
ช่อง YouTube ข้างล่างคือช่องที่เราใช้เรียนพื้นฐานแมท สอนดีมาก
https://www.youtube.com/channel/UCBuMwlP7kHkNxdPAqtFSJTw
วิชา Multimedia and Web Technology ก็เรียนเกี่ยวกับมัลติมีเดียจริงๆ เลย ไม่ว่าจะเป็นด้านอัลกอริทึมการเก็บภาพ การแปลงสัญญาณอนาล็อกเป็นดิจิตอล ไทโปกราฟีพื้นฐาน อัลกอริทึมการเก็บวิดีโอ เป็นต้น ซึ่งในแล็บเราก็เรียนเขียนเว็บกัน เป็นการเน้น front-end ด้วย HTML, CSS และ JS เล็กน้อย
วิชา Thai Geosocial Design อันนี้ต้องบอกตรงๆ ว่าไม่ค่อยเข้าใจว่าเรียนอะไรกัน (ถ้าอาจารย์มาอ่านก็ขอโทษนะครับ 55555) เหมือนเป็นการบรรยายเกี่ยวกับการใช้ชีวิตทั่วไป (หรือนั่นแหละคือเนื้อหา??) แล้วก็มีโปรเจ็กต์ทำคลิปสั้นๆ ซึ่งทำให้ได้กลับมาออกกองอีกครั้ง ❤ ผลงานตามวิดีโอด้านล่างเลยครับ เป็นการถ่ายทำที่สนุกและร้อนมากกกกก
เรื่องงาน
ตั้งแต่เข้ามาที่นี่ (ถึงจะยังไม่เปิดเทอมเลยก็เถอะ) ก็ได้ทำงานหลายอย่างมาก งานแรกเลยก็คือเว็บไซต์ Open House 2016 ที่ได้ทำตั้งแต่ยังไม่จบช่วง PrePro ออนไซต์เลยด้วยซ้ำ ก็ขอร่ายรายชื่องานบางส่วนไว้ข้างล่างนี้เลยแล้วกัน
งานคณะ
- เว็บไซต์ Open House 2016
- เว็บไซต์สาขา Business Information Technology (บางส่วน)
งานสถาบัน
- TEDxKMITL 2017
และงานนอกที่กำลังทำและกำลังต่อคิวอยู่อีกสี่ห้างาน เรียกว่าคิวแน่นตั้งแต่เปิดเทอมยันปิดเทอม (และยาวไปอีก) แต่ก็ตั้งใจว่าปีสองจะเลี่ยงรับงานแล้วตั้งเป้าที่การเรียนก่อน แล้วค่อยไปทำอีกทีตอนปิดเทอม
ด้วยงานที่เยอะมาก ก็ทำให้ได้พัฒนาการเขียนเว็บไซต์ขึ้นมาเรื่อยๆ แบบติดจรวด จากเดิมที่เขียนไปสดๆ ไม่มีเครื่องมืออะไร ตอนนี้ก็มาใช้ Gulp เป็นบ้างแล้ว ใช้ SASS ได้แล้ว เขียน JS คล่องขึ้น ได้คลุกคลีกับฝั่งแบ็คเอนด์มากขึ้น มีความตั้งใจเขียนมากขึ้น แบบว่าถ้าจะเอาผลลัพท์แบบนี้ยังไงก็ต้องเขียนมันออกมาให้ได้
และแน่นอนว่าทำงานมาขนาดนี้มันก็เริ่มมีคอนเนคชันบ้างแล้ว ถือว่าได้ประสบการณ์และอะไรหลายๆ อย่างเพิ่มมามาก (และเร็วด้วย) ขอขอบคุณทุกคนที่ไว้วางใจให้ช่วยงานมา ณ ที่นี้ด้วยนะครับ
ที่ขาดไม่ได้เลยคือการทำเว็บพวกนี้มันทำให้เราเกิดทีมเว็บขึ้น (ถึงจะทำงานอื่น ก็ยังเวียนมาเจอกันจนเหมือนยกทั้งทีมไปทำกันอยู่ดี 55555) แล้วเราก็รับงานเว็บมาทำกันเรื่อยๆ ตลอด
นอกจากนี้แล้วก็ยังได้รับโอกาสเป็นพี่สอนน้องเรื่องการพัฒนาเว็บเบื้องต้น ในคอร์ส Pre-Programming รอบออนไลน์ของปีนี้ด้วย สามารถเข้าไปดูได้ในลิงก์ด้านล่าง ก็ถือเป็นประสบการณ์ใหม่เพราะไม่เคยสอนเขียนเว็บมาก่อนเลย ดังนั้นผิดพลาดตรงไหนก็ขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยนะคร้าบ
เรื่องอื่นๆ
- อาหารราคาถูกดี
- โกโก้ร้านป้าแฮปปี้ (ร้านขายน้ำในสุดในโรงอาหาร) สั่งแก้วเดียวเอาไปผสมเองต่อได้อีกแก้ว
- ก๋วยเตี๋ยวร้านป้าพันปีใช้เวลาทำนานมาก ถึงตอนวัดจริงๆ จะแค่ 1 นาที 30 วินาทีต่อคิวก็เถอะ
- ร้านป้าไม่ได้อะไรเลย ถึงจะไม่ถูกแต่ก็ไม่แพงมาก และป้าใจดี
ชีวิตหนึ่งปีที่ไอทีลาดกระบังแห่งนี้ถือเป็นสิ่งที่ดีมากอีกสิ่งหนึ่ง ก็เหมือนทุกคนแหละ ได้เพื่อนใหม่ ได้พบผู้คนใหม่ๆ ที่สนใจเรื่องเดียวกัน ได้เรียนรู้เรื่องใหม่ๆ ได้วางแผนอนาคตคร่าวๆ ว่าอยากทำอะไร
สังคมที่นี่ก็เรียกว่าดีเลย เพื่อนๆ พี่ๆ ช่วยเหลือกัน เป็นมิตร อาจารย์ แม่บ้าน ก็ใจดี เชื่อว่าทุกคนก็รู้สึกมีความสุขเหมือนกัน ถึงจะมีเครียดกับเรื่องเรียนบ้างก็เถอะ
สุดท้ายนี้ก็ขอขอบคุณทุกคนที่ได้รู้จักกัน ขอบคุณเพื่อนๆ ที่ช่วยเหลือกันมาตลอด ขอบคุณทีมเว็บที่ทำให้ได้ประสบการณ์เพิ่มขึ้น ขอบคุณอาจารย์ที่ให้ความช่วยเหลือด้านการเรียน (จากการที่โพสท์ลอยๆ ในเฟซบุ๊กแล้วอาจารย์มาเห็นเลยอยากช่วย) ประทับใจมาก 🙂 ขอบคุณ IT14 KMITL ครับ ❤
Leave a Reply